"Sen düzelmeyeceksin!"

"Evet! Asla düzelmeyecegim! Neden düzeleyim!"

Bu herkesin baskalarini "düzeltme" cabasi nerden cikti! Niye kimse olani oldugu haliyle kabul edemiyor da hemen bir kollari siviyor; dur ben bir duzelteyim sunu! 

Koltugun ustundeki yastik miyim! Once pat pat tozunu alirken, aslinda kabarttigin kendi egonla, en uygun gordugun pozisyona, yerlestir, yeni halimle, sessiz sakince kaliyim kosemde senin istedigin gibi. Cok guzel oldu simdi. Aferin ne guzel de hersey duzeldi sayende.

Düzeltmek!

Kelimenin manasi dogamiza aykiri. Insan dedigin koseli, girintili cikintili, esnek, degisken... Düzeltip, düz yapmak, bastirmak, standartlastirmak; mumkun mu? Kim cikartti bu duzeltme isini? Niye yassi, düz, tek tip olalim ki! Kime gore en düzgün? Kim karar vermis kimin nasil en duzgun olacagina? Toplum mu? Iktidar mi? okul mu? din mi? annen mi baban mi? egon mu? 

SACMA! 

Once o havada her an tetikte ve her firsatta salladigimiz isaret parmagini bir yavasca indirelim asagiya. Kendince belirledigin dogrular listene uymayan, baskalarinin tutum ve davranislarini, duzeltilmesi gereken bir hata gibi gormeyi bir tarafa birakalim.

Oturalim su koltuga da once bir dusunelim; pat pat vurup kabarttip koydugumuz, simdi de arkamizda ezdigimiz o yastigi. Ne oldu ona.

Soralim simdi kendimize; neden yanlis oldugunu dusunuyorum? Niye kiziyorum ona? Kizinca kim oluyorum? Onda gorduklerimde beni tetikleyen asil neden ne? 

Kendi egom mu? Cocukluk travmalarim mi? Cocukken basedemediklerim simdi yeniden karsimda ve cozmemi bekleyen sorular mi?

YANLIS DIYE BIRSEY YOKTUR!

Peki ya yanlis diye birsey yoktur ogretilseydi ta en bastan hepimize ne diyecektik o zaman?

"Dogru yanlis diye birsey yoktur, her dogru da yanlis, her yanlista da dogru vardir.

Yin Yang ve asil olan siyahin icindeki beyazi, beyazdaki siyahi fark edip kabul edebilmek ogretilseydi o zaman hala beyazda gördügün siyahligi silmek ister miydin? 

"Düzelmesi gerek" diye bir düsüncen olur muydu?

Yanlis/ dogru degil olani gorecektin en yalin haliyle. Yargindan uzak, sadece gordugun senden farkli olan olacakti ve bu da gercek olan. 

O,o. Sen, sensin. Ben, benim.

O; sen olamaz, ben o ; sen de ben olamazsin. Ancak birlikte BIZ olabiliriz.

Tanri bizleri bu farkliliklardan bir bütün olusturalim diye cesit cesit yaratti. 

O, her birimizi biricik, essiz tasarlamis, sonra kendi ruhundan üfleyip can vermis ve "Size sah damarinizdan bile yakinim" deyip sirrini, sevgisini her birimize bahsetmisken, 

kim nerden cikartti yanlisi hatayi duzeltme isini, yaratilani eksik, yanlis, yetersiz deyip hadsizce daha iyi versiyonunu yapma curretini! 

"YARATILANI SEV YARATANDAN ÖTÜRÜ" Yunus Emre

Tek ve en gercek yasa SEVMEK ve KABUL ETMEK. Olani, olmayani, dogayi, insani, kabul etmek.  Zor degil. Adim adim anlatayim:

• GÖR: Gercegini gör önce. Göz yaniltir, kalbinle bak.

• TANI: "Varsin", de. "Sensin" de. Benim deme. Varligini, olusunu tani.

• KABUL ET: Farklari fark et. tanimla ama yargilama. Sadece kabul et tarafsizca." O da oyle" de. 

  En onemli ve son adim, sana degistirmen icin izin ve HAK verilen tek gercek gucunu kullan:

• SECIM YAP: SECIM YAPABILIRSIN. Senden beklenen ve uzerine dusen tek sey secim yapmak. 

Bilinc olmak, secim yapabilmenin farkindaliginda olmaktir. 

Baskasini düzeltmek ya da degistirmek senin isin degil. Sen bu duzende secimlerinle kim oluyorsun onu seç ve yolunda hem ileri hem yukari ilerle, butunu bozmadan, kalpleri kirmadan, birlige yol al diye varsin.

Kalmak ya da gitmek senin secimin. Saygiyla yaninda kalmayi ya da yine tum sayginla yanindan gitmeyi SEÇebilirsin ama kimseyi duzeltmek haddine degil.

Secim hakkin sonsuz ve her an yeniden secebilme ozgurlugun var.

Sevmeyi secebilirsin.

Zevk almayı secebilirsin.

Sukretmeyi secebilirsin.

Farkliliklar uzerinden ogrenmeyi secebilirsin.

Ask olmayi secebilirsin.

Farkliliklarin neden var oldugunu anlamayi secebilirsin.

Sor kendine: ben neden ona çekildim, cok farkliyiz neden onu sevdim? Tesaduf mu? Hata mi? Yoksa kabulunu geliştirip kendini yukseltmen icin gelen ilahi tekamul hediyen mi? 

"Sen duzelmezsin. Sakin Duzelme! Sen ol. Otantik ol. Cunku boyle cok daha guzelsin ve ben seni her halinde kosulsuz sevmenin gucunu öğreniyorum.” diyebildigin zaman,  ASK icin sevemeli, ASK O ZAMAN ASK!

Maharet Güzeli Görebilmektir.

Sevmenin Sırrına Erebilmektir.

Cihan, Alem herkes bilsin ki sunu;

En büyük ibadet sevebilmektir.

                       YUNUS EMRE

Sevgiyle

BAK